● بیستمین نمایشگاه کتاب، واقعا نمره اش بیسته و مثل هیچ نمایشگاه کتابی نیست، به خاطر اطلاع رسانی قویتر از همیشه و فروش بالای ناشرین توی این سه روز، که به اندازه یک روز نمایشگاههای قبلی بوده. مصلای تهران هم نمره اش بیسته، چون خدایی هم بزرگه و هم زیبا، به خصوص شبستان، یا همون صحن اصلی با سقفهای دیدینیش، که همه رو، تو روز اول یاد مسجد النبی می انداخت. مسولان مملکتی هم که جای خود دارن، که برای برگزاری نماز عید فطر( البته فعلا) اقدام به ساخت همچین جایی کردن، با اندک هزینه و کوتاهترین زمان.
تو هم مثل همیشه باز نمره ات بیسته و کمتر از بیست ازت انتظار نمی ره. چون همه جا هستی، یا اگر هم نباشی، به راحتی قابل حسی. تو این سه روز، تو غرفه 101 نشر دانشگاهی هم بودی. نمی دونم کتاب بادام بود یا گردو، سیب یا پسته، کاکتوس بود یا گوجه فرنگی گلخانه ای، یا خدایی نکرده مدیریت گاو داری یا زنبور عسل، یا شایدم دنیای شگفت انگیز سگها بود که من و باز به یاد تو انداخت. خوب دست خودم نیست، یاد دیگه!!
اینم بگم که، مارک تواین هم نمره اش خیلی بیسته، البته نه به اندازه آدم، که هر جا که حوا بود، براش بهشت بود.( کتاب و توی اولین روز نمایشگاه که سرمون کلی خلوت بود خوندم، خوشگل بود، یعنی من دوسش داشتم.)
|
8:55 AM ... me