● سفرِ هرعزیزی، اونم یه سفر خیلی خیلی دور و طولانی، منو یاد آهنگ مسافر هلن می اندازه. یاد روزی می افتم که برای اولین بار رفتی، بدون خداحافظی و فقط به یک message خشک و خالی اکتفا کردی. توی اون روزها، فقط تونستم یه شونه بشم برای دوستی که حکم یه خواهر رو توی زندگیم داره، تا سر پر دردش رو روی شونم بذاره و همقدمش بشم برای فرار از چشمهای نگران خانواده اش.
می دونم این سفر دوم به تلخی قبل نیست. اما باز دلتنگی، نگرانی و امید همراه تو و اون میشن و من همراه این عزیز.
تو رو، به خدا، خدا رو به دوست مهربون و خودم رو به سرنوشت می سپارم و مطمئنم که بار سومی هم توی راهه! برو سفرسلامت!
|
11:58 AM ... me